Zapowiedź projektu | Zepsuta winda | Życzenia na 3 grudnia
Hejka moje kochane ludziska! Tu Tomgrabal i Z punktu widzenia niemówiącego wózkersa!
0:17 Witam Was po dłuższej przerwie na kanale, tak wiem, naciągnąłem Waszą cierpliwość
0:22 do granic możliwości, ale za to teraz macie zupełnie nową jakość, możecie mnie w
0:27 końcu oglądać w pełnym ful HD , chociaż nie wiem czy tak dobrze sobie zrobiłem, bo
0:33 będziecie widzieć każdy mój pryszcz. Oky, mniejsza z tym, chciałem jeszcze zrobić
0:39 Green screen, ale kurdę, musiałbym mieć taki rozkładany stelaż, zielone płótno
0:42 oraz dobre oświetlenie. Najgorzej jest z tym stelażem, musiałby się szybko rozkładać
0:47 i składać, tak aby nie było z nim dużo roboty… W pewnym sensie już mam koncepcję
0:55 co to mogło by być…, lecz potrzebuję czasu by dobrze ją dopracować, więc na
1:00 razie pozostaje Wam patrzeć na naturalne tło za mną, czyli na meblościankę i lodówkę,
1:05 w której zimuje mój Cierepach! Do rzeczy moi drodzy! Ten odcinek jest zapowiedzią
1:13 projektu, który zamierzam zrobić w kilku lub kilkunastu odcinkach. Krótko ujmując,
1:18 to będzie taka seria vlogów na temat Niepełnosprawności w aspekcie kulturalno — społecznym. Najpierw
1:25 spróbuję Wam przedstawić coś ala przegląd historii wizji niepełnosprawności w kulturze,
1:32 tzn.. w kinematografii, teatrze, literaturze, jak i ogólnie w życiu społecznym. Następnie
1:40 zajmiemy się rozważeniami jaki ma wpływ kultura na zachowanie reszty społeczeństwa
1:44 wobec osób niepełnosprawnych. Postaramy się również odpowiedzieć na pytanie dlaczego
1:49 w kulturze obraz człowieka niepełnosprawnego jest przeważnie gloryfikowany, lub całkiem
1:54 odwrotnie, infantylny, traktujący z przymrużeniem oka. Oczywiście, są to założenia wstępne
1:59 i w trakcie tworzenia tego projektu może jeszcze coś się zmienić, ale główne ramy
2:06 pozostaną. Także mam nadzieję, że ten mój nieskładnie rzucony konspekt zaintrygował
2:12 już trochę, jak i treści każdego kolejnego odcinka będą dla Was interesujące, a przynajmniej
2:19 będę się starał aby takie one były, więc zapraszam…
2:23 A propos traktowania z przymrużeniem oka… Z racji tego, że teraz jestem pociągający
2:29 nosem i ogólnie kiepsko się czuję, byłem niedawno w przychodni, tak na marginesie,
2:35 zawsze jeżdżę do niej na wózku napędzanym nogami mojej mamy, ponieważ winda, która
2:39 jest zainstalowana w moim ośrodku zdrowia, jak i pozostałych w ośrodkach w Głogowie
2:46 mają udźwig do 160kg. To stanowczo za mało na wózek z napędem elektrycznym wraz z człowiekiem
2:54 siedzącym na nim. Oky, wróćmy do tematu; po dotarciu do ośrodka, prosimy panią pielęgniarkę
2:59 o uruchomienie tej platformy, pani pielęgniarka przekręca kluczyk i nic, naciska czerwony
3:05 guzik, dalej nic, platforma ani drgnie. Po kilku kolejnych nieudanych próbach uruchomienia
3:13 tej pseudo windy, mama w końcu poszła po lekarza, żeby zszedł na dół. W między
3:19 czasie reszta pań pielęgniarek wyszła z zabiegowego i robią naradę wokół tej platformy.
3:26 Oczywiście, w błogiej nieświadomości, że ja cokolwiek tam kumam, bo akurat wtedy
3:31 nikogo nie było w poczekalni oprócz mnie. I oto mały fragment dialogu pań pielęgniarek;
3:37 – Co, znowu się zepsuła? – Wygląda na to, że chyba tak.
3:41 – O boże, który to już raz — z grymasem znudzenia na twarzy.
3:46 – A próbowałaś ją kopnąć? Ja kiedyś też tak miałam, i jak kopnęłam to zaczęła
3:52 działać… Tak jest kochani! Żyjemy w XXI wieku, jesteśmy
3:57 w Unii Europejskiej, a windy mamy na kopniaki i tym optymistycznym akcentem przejdę do
4:03 kolejnego wątku.
4:04 Trzeciego grudnia obchodzimy międzynarodowy dzień osób niepełnosprawnych, z tej okazji
4:10 chciałbym moim wszystkim pobratymcom i towarzyszom niedoli złożyć życzenia. Przede wszystkim
4:16 dużo sił do stawiania czoła przeciwności losu oraz problemom życia codziennego. Jak
4:24 najmniej barier; architektonicznych, mentalnych, społecznych, urzędowych. Aby społeczeństwo
4:30 widziało nas nie tylko jako to piąte koło u wozu, albo tak; Ojeju, znowu ten kaleka,
4:36 trzeba z nim pogadać… Nie, ale jako partnera na równi, zawodowo, życiowo i towarzysko,
4:43 tego Wam i sobie właśnie życzę!
4:46 Zmierzając powoli do końca, pozwolę sobie na chwilę prywaty, to będzie teraz do tych,
4:51 którzy do mnie piszą, lecz nie zawsze otrzymują odpowiedź, szczególnie do ludzi z Iponu.
4:58 Słuchajcie bardzo wielkie sorry dla Was, ale 9 godzin dziennie siedzę przy kompie,
5:04 potem oczywiście bardzo chętnie bym z kimś pogadał, lecz jak mam znowu siedzieć przy
5:09 tym kompie, pisać jakiś tekst, to po prostu krew mnie zalewa i tak koło się zamyka.
5:15 Także nie myślcie, że Was olewam, tylko po prostu brak mi czasem pary by ogarnąć
5:21 to wszystko!
5:22 Kończąc, jak zawsze czekam na Wasze opinie, komentarze i spostrzeżenia! Zarówno na Facebooku,
5:29 NK, jak i też oczywiście na moim głównym kanale w Youtubie!
5:34 Kłaniam się nisko i do zobaczenia już wkrótce!